Defekty malowania

Niedogrzana farba, zwiększ temperaturę pieca lub wydłuż czas wygrzewania
Zbyt duża grubość proszku, zmniejsz przepływ proszku
Słabe czyszczenie lub obróbka wstępna, sprawdź sprzęt do obróbki wstępnej i chemikalia

Zbyt cienka warstwa, nałożyć grubszą warstwę

Zbyt mała grubość farby,
Zbyt niska temperatura wygrzewania,
Zbyt wysokie napięcie,

Zbyt gruba warstwa farby proszkowej,
Woda na obrabianym detalu, lub w apolikacji, należy wykonać test białej chusteczki,
Zbyt wysoka zawartość wilgoci w proszku, sprawdź warunki przechowywania proszku i wilgotność dopływu powietrza
Odgazowywanie z porowatych elementów obrabianych (odlew, materiał ocynkowany), podgrzać element obrabiany (przed nałożeniem) do temperatury nieco wyższej niż temperatura wypalania,

Niedogrzana farba, zwiększ temperaturę pieca lub wydłuż czas wygrzewania.

Słabe czyszczenie lub obróbka wstępna, sprawdź sprzęt do obróbki wstępnej i chemikalia
Niedogrzana farba, zwiększ temperaturę pieca lub wydłuż czas wygrzewania.

Niedogrzana farba, zwiększ temperaturę pieca lub wydłuż czas wygrzewania.

• Pozostałości oleju lub smaru na metalowej powierzchni, sprawdź przygotowanie wstępne
• Olej w sprężonym powietrzu, sprawdź układ zasilania powietrzem
• Zanieczyszczenie silikonem, wyczyść oprysk
• Zanieczyszczenie olejami silikonowymi ze smarowania łańcucha, dokładnie wyczyść natryski
• Zanieczyszczenie niekompatybilnym proszkiem, dokładnie wyczyść instalację aplikacji

Niedogrzana farba, zwiększ temperaturę pieca lub wydłuż czas wygrzewania.

Zbyt duża grubość warstwy, wyreguluj sprzęt do aplikacji

Słabe czyszczenie lub obróbka wstępna, sprawdź sprzęt do obróbki wstępnej i chemikalia

Powietrze fluidyzujące za niskie lub za wysokie, zmień ciśnienie
Zbyt drobny proszek (odzyskaj), dodaj nowy proszek, zmień proszek
Proszek wilgotny, suchy proszek i przechowywać w temperaturze pokojowej.

Niewystarczające uziemienie, styki testowe i mechanizm transportowy
Zbyt wysokie napięcie lub brak napięcia, sprawdź napięcie
Niewystarczające ładowanie, zwiększ napięcie, zmniejsz przepływ proszku Niewłaściwy rozkład wielkości cząstek, dodaj nowy proszek.
Niewystarczające zwilżenie, sprawdź obróbkę wstępną
Odległość pistoletu do detalu jest zbyt mała, wyreguluj odległość.

Zbyt wysokie napięcie, wyreguluj napięcie
Zbyt mała odległość od pistoletu do przedmiotu obrabianego, wyreguluj odległość
Zbyt wysoki przepływ powietrza/proszku, wyreguluj przepływ proszku.

Zbyt wysokie napięcie, zmniejsz ustawienie napięcia!
Pistolet zbyt blisko obrabianego przedmiotu, przesuń pistolet

Niewłaściwe przechowywanie (temperatura zbyt niska/zbyt wysoka), przecedzić przed użyciem, użyć świeżego proszku
Transport zbyt wolny lub zbyt ciepły, skonsultuj się z producentem proszku

Powietrze dostarczane wilgotne, sprawdź dopływ powietrza air
Zbyt drobny rozkład wielkości cząstek powłoki proszkowej, optymalizacja pierwotnego proszku oraz współczynnik regeneracji
Dysza zużyta, wymień dyszę
Wilgotny proszek, sprawdź, czy nie ma kondensacji (różnica temperatur między obszarem przechowywania proszku a obszarem powlekania).

Każdy, kto kiedykolwiek malował farbami proszkowymi, dobrze wie, jak bardzo najmniejszy defekt powłoki psuje jej dekoracyjny charakter. Wady powłok proszkowych mogą powstawać na kilku etapach prac:
• produkcja farby
• wad materiałowe
• błędy lakiernicze
• nieprawidłowe przechowywanie i transport proszku
• nieprawidłowe przechowywanie i transport pomalowanych elementów.

Najczęściej spotykanymi przyczynami powstawania wad powłoki są: błędy lakiernicze, nieprawidłowe przechowywanie proszku oraz wady powlekanego materiału. Najrzadziej spotyka się błędy wynikające z wad farby (większość producentów eliminuje je podczas procesu kontroli jakości) oraz błędy spowodowane przechowywaniem i transportem detali, gdyż zwykle lakiernia przykłada wiele starań, by pomalowane produkty wyglądały nieskazitelnie i spełniały oczekiwania odbiorcy. Najczęściej wady powłoki są skutkiem błędów popełnionych podczas powlekania detali. Mogą one wynikać ze złego przygotowania powierzchni, nieprawidłowej aplikacji czy też z nieprawidłowości procesu utwardzania i działania pieca. Najczęściej występującym błędem powłoki jest wada zwana „skórką pomarańczy”. Gładkość i równość powłoki w farbach proszkowych zależy głównie od rozlewności farby, warunków utwardzania, grubości powłoki i aplikacji farby. Przyczyną powstawania efektu „skórki pomarańczy” jest nieprawidłowa grubość powłoki lub błędy aplikacyjne (tj. wsteczna jonizacja oraz nie naładowany proszek). Aby uniknąć efektu „skórki pomarańczy”, należy zwracać szczególną uwagę na odpowiednią grubość powłoki (50-100 µm powinno umożliwiać uzyskanie gładkiej powłoki), sprawdzać ustawienia aplikacji, nie używać wysokich napięć oraz dbać o odpowiednie uziemienie malowanych detali. Należy również kontrolować prędkość powierza, aby unikać obsypywania proszku oraz zachować odpowiednią odległość pistoletów od malowanych detali.

Skórka pomarańczy powstała w skutek zbyt cienkiego i zbyt grubego pomalowania detalu:

Igłowanie powstałe w wyniku niedostatecznego odgazowania lotnych substancji:

Efekt niekompatybilności farby:

Efekt działania silikonów na farbę (zdjęcie z mikroskopu):

Drugim najczęściej występującym defektem pojawiającym się na pomalowanych detalach jest igłowanie. Objawia się on kraterami na powierzchni powłoki, które wyglądają tak, jakby powstały w wyniku nakłucia powłoki igłą. Kratery powstają w powłoce w wyniku braku odgazowania lotnych substancji podczas utwardzania się farby. Lotne substancje, które w wyniku ogrzewania ulegają odgazowaniu, mogą pochodzić bądź z porów, jam czy zagłębień w malowanym elemencie (materiał porowaty, np. ocynk), powstawać na mokrej lub niedostatecznie wysuszonej powierzchni oraz z lotnych substancji pochodzących z farby. Igłowanie może być też spowodowane zawilgoceniem proszku na skutek jego wadliwego magazynowania lub zbyt gwałtownego nagrzewania się malowanych detali podczas procesu utwardzania. O ile igłowanie, które jest wynikiem lotnych substancji z farby uwidacznia się tylko przy zbyt dużych grubościach powłoki (zazwyczaj powyżej 100-120 µm), to w pozostałych przypadkach może być widoczne nawet przy właściwej grubości powłoki. Aby uniknąć igłowania należy zachować odpowiednią grubość nakładanej powłoki. Dbać także o prawidłowość procesu ostatniego płukania oraz suszenia powłoki przed powlekaniem. Przy składowaniu farby należy zawsze pamiętać, by pomieszczenie było suche i przewiewne, a temperatura nie przekraczała 25°C bądź nie była niższa od 5°C.

Jeśli warstwa nawierzchniowa zaczyna pękać lub nawet wygląda jak „rozbite szkło”, jest to częsty efekt podutwardzania warstwy nawierzchniowej. Czasami te pęknięcia pojawiają się kilka godzin po nałożeniu powłoki, innym razem może minąć kilka dni lub tygodni, zanim pęknięcia się ujawnią.

JAK TO NAPRAWIĆ?

Na szczęście naprawa jest zwykle tak prosta, jak umieszczenie części z powrotem w piecu i pozostawienie ich do pełnego utwardzenia po osiągnięciu temperatury. Zastrzeżeniem jest to, że jeśli jakiekolwiek zanieczyszczenia przedostały się do pęknięć, mogą nie „zagoić się” prawidłowo.

W przypadku przezroczystych proszkach, podobnie jak w przypadku wszystkich proszków, powinieneś zapoznać się z kartą techniczną, która zawiera szczegółowe informacje, które mogą pomóc w prawidłowym rozpylaniu i utwardzaniu proszku.

ZALECA SIĘ RÓWNIEŻ WYKONANIE PRÓBKI PRZED ROZPOCZĘCIEM JAKICHKOLWIEK PRAC PRODUKCYJNYCH.

Pozwala to nie tylko zobaczyć wykończenie, ale także daje możliwość zobaczenia, w jaki sposób proszek rozpyla i czy należy dokonać jakichkolwiek korekt aplikacji.

LAKIEROWANIE PROSZKOWE PRZEZROCZYSTE WYKOŃCZENIA:

Wykończenia Transparentne to barwione, przezroczyste powłoki proszkowe, które można nakładać bezpośrednio na metal lub inną powłokę proszkową w celu uzyskania niestandardowego wielowarstwowego wykończenia. W każdym przypadku przezroczyste wykończenie jest przezroczyste i pokaże, na co zostało nałożone. Na przykład przezroczysty kolor nałożony na szczotkowane aluminium pokaże jasność aluminium i śladów pędzla, jednocześnie uzyskując przyciemniony, przejrzysty wygląd.

Po pomyślnym skompletowaniu próbki, upewnij się, że Ty i Twój klient sprawdziliście próbkę i uzgodniliście grubość milimetra oraz wykończenie. Sprawdzenie próbki bezpośrednio po wypłynięciu proszku pozwoli sprawdzić wykończenie pod kątem skaz i niespójności. Umożliwi to również naprawienie obszarów o niespójnym kolorze bez konieczności przerabiania całego elementu.

Bezbarwne powłoki nawierzchniowe nie zawsze są wymagane, ale mają zalety, takie jak zwiększona trwałość, a także zapewniają większą głębię koloru. Można je nakładać na prawie każdy kolor i są powszechnie używane do zmiany poziomu połysku lub w przypadku przezroczystych proszków metalicznych, dodają blasku lub kontrastu do jednolitych kolorów.

Ilekroć warstwa wierzchnia jest wymagana dla określonego koloru, zostanie to odnotowane w opisie produktu.
Na srebrnych proszkach metalicznych powszechnie zaleca się bezbarwne powłoki nawierzchniowe ze względu na rodzaj metalicznego składnika w preparacie. Wystawienie na działanie wilgoci, olejów lub innych pierwiastków może z czasem spowodować utlenienie metalicznego proszku, a przezroczysta powłoka wierzchnia zapobiegnie występowaniu tego utleniania.

W niektórych przypadkach warstwy wierzchnie, w tym bezbarwne, mogą powodować zmianę koloru. Zmiany lub przesunięcia mogą wynikać z ruchu elementów metalowych, gdy przezroczysty topi się lub gdy następuje manipulacja niektórymi pigmentami pod przezroczystym, więc zawsze upewnij się, że spryskałeś próbkę przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac produkcyjnych. Należy również pamiętać, że nie zaleca się nakładania powłok nawierzchniowych na proszki z efektem zmarszczki.